การใช้โวหาร
การใช้โวหาร คือการพลิกแพลงภาษาที่ใช้พูดและเขียนให้แปลกออกไปจากที่ใช้อยู่ตามปกติ ก่อให้
เกิดจินตภาพ มีรสกระทบใจ ความรู้สึกและอารมณ์
เกิดจินตภาพ มีรสกระทบใจ ความรู้สึกและอารมณ์
ภาพพจน์ เป็นศัพท์บัญญัติ เทียบกับคำ figures of speech ในภาษาอังกฤษ
โวหารภาพพจน์มีหลายลักษณะจะยกตัวอย่าง ๖ ลักษณะดังต่อไปนี้
โวหารภาพพจน์มีหลายลักษณะจะยกตัวอย่าง ๖ ลักษณะดังต่อไปนี้
๑.อุปมาโวหาร การเปรียบเทียบสิ่งหนึ่งเหมือนกับอีกสิ่งหนึ่ง การเปรียบเทียบโดยวิธีนี้ จะมีคำ
แสดงความหมายอย่างเดียวกับคำว่า เหมือน ปรากฎอยู่ด้วย เช่น เสมือน ดุจ ประดุจ ดั่ง กล ปูน เพียง
ราว เฉก
แสดงความหมายอย่างเดียวกับคำว่า เหมือน ปรากฎอยู่ด้วย เช่น เสมือน ดุจ ประดุจ ดั่ง กล ปูน เพียง
ราว เฉก
ตัวอย่าง
๑. คุณแม่หนาหนักเพี้ยง พสุธา
คุณบิดรดุจอา กาศกว้าง
คุณพี่พ่างศิขรา เมรุมาศ
คุณพระอาจารย์อ้าง อาจสู้สาคร
มีการเปรียบเทียบ ๔ อย่าง คือ
มีการเปรียบเทียบพระคุณแม่กับแผ่นดิน
เปรียบเทียบพระคุณพ่อกับแผ่นน้ำ
เปรียบเทียบพระคุณพ่อกับแผ่นน้ำ
เปรียบเทียบพระคุณพี่กับเขาพระสุเมรุ
เปรียบเทียบพระคุณของครูอาจารย์กับพิ้นน้ำ
๒. ไม้เรียกผกากุพ- ชกะสีอรุณแสง
ปานแก้มแฉล้มแดง ดรุณี ณ ยามอาย
๒. การเปรียบเทียบสิ่งหนึ่งเป็นอีกสิ่งหนึ่ง ลักษณะนี้เรียก อุปลักษณ์
ปานแก้มแฉล้มแดง ดรุณี ณ ยามอาย
๒. การเปรียบเทียบสิ่งหนึ่งเป็นอีกสิ่งหนึ่ง ลักษณะนี้เรียก อุปลักษณ์
ตัวอย่าง
ณ ราตรีเพ็ญ ๑๕ ค่ำ แห่งเดือนวิสาขปุณณมี กว่ายี่สิบห้สศตวรรษมาแล้ว ดวงประทีป
แห่งโลก ได้ดับลง รัศมีแห่งดวงประทีปนั้นยังคงฉายแสงอยู่ตราบเท่าทุกวันนี้และยังจะเป็นเช่นนี้อยู่ตราบ
เท่านานแสนนาน